Intro - ฉากเปิดเกม

เมื่อกด Start Game และตั้งค่าเสร็จแล้ว
จะมีมูฟวี่ให้เห็นนางฟ้าตนหนึ่งผมสีขาว มีปีก และใส่ชุดกระโปรงสีขาวพูดกับเรา

"โอ้ สวัสดี ฉันเห็นเปลวไฟในดวงตาคู่นั้นนะ จะพูดยังไงดีล่ะ?
มันแสดงออกถึงความรับผิดชอบอันแรงกล้า เหมือนกับว่า ไม่ว่าคุณจะเริ่มต้นทำสิ่งใดก็ตาม
คุณก็จะทำให้มันสำเร็จได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามแต่!
ถ้าคุณอณุญาตนะ
ฉันมีบางอย่างที่อยากจะให้คุณได้ดู
แต่ทว่า
ก่อนอื่น ฉันอยากจะฟังจากคุณก่อน
บอกฉันสิ ว่าคุณจะอยู่กับฉันต่อไป ไปจนกว่าจะถึงจุดจบสุดท้าย
ตกลงตามนั้น เดี๋ยวฉันจะพาคุณไปเอง!"



จากนั้นตัวเกมจะให้ส่อง AR Movie ซึ่งถ้าไม่มี AR Card ก็กด Start เพื่อเริ่มมูฟวี่ได้ครับ
ถ้าไม่มีก็จะกด start เพื่อเปิดมูฟวี่แบบ default ได้
ขอแปลแต่แบบนี้นะครับ
คำภาวนาของอันเนส

"คุณได้ยินคำภาวนาของฉันมั้ย?
ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใด ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร
คุณต้องฟังฉันนะ!
ฉันไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้วนอกจากคุณนะ
กำแพงของโลกกำลังถล่มทลายรอบๆตัวพวกเรา
เราทุกคนนั้นช่างโง่เขลา
ช่างเป็นกับดักที่แสนจะธรรมดาและเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตแค้น
แต่ไม่มีใครรู้ทันกับดักนี้เลยสักคน!
แต่ตอนนี้... ฉันปล่อยให้เพื่อนผู้บาดเจ็บของฉันตายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้
คุณ ผู้ได้ยินเสียงภาวนาของฉัน
คุณคนที่ฉันยังไม่ได้พบพาน
หากยังมีเวลาอยู่ โปรดช่วยพวกเขาด้วย
เพื่อนๆของฉัน และโลกใบนี้
ฉันขอร้องคุณล่ะ
ได้โปรด เป็นนักรบแห่งแสงของฉันด้วยเถอะ!"

แล้วอันเนสก็ตกลงไปในห้วงอะไรสักอย่าง
จากนั้นก็จะเริ่มมูฟวี่(จริงๆ)ตัวแรกของเกมกันครับ

----------------------------------------------------

มูฟวี่จะเปิดมาด้วยผู้หญิงคนหนึ่งและเหล่านักบวชภายในวิหารวายุ 
ซึ่งกำลังจะทำพิธีกรรมอะไรสักอย่าง

"แสงแห่งคริสตัลนั้นค่อยๆดับลงทุกนาที
แสงสว่างที่ริบหรี่ลงนั้นเป็นนิมิตร้ายแห่งความมืดอันใหญ่ยิ่ง
เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว!" นักบวชหญิงคนหนึ่งกล่าว
"ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง!" ผู้หญิงชุดขาวพูดเมื่อสวมชุดเสร็จ

"ฉัน อันเนส โอบลิดจ์ ผู้รับใช้และมิโกะแห่งคริสตัลวายุ
แสงแห่งคริสตัลนั้นคือมารดาแห่งทุกสรรพสิ่ง มารดาแห่งทุกชีวิต
ชำระล้างให้บริสุทธิ์ด้วยพิธีกรรมของมิโกะ แสงสว่างของคริสตัลได้ปกป้องโลกใบนี้จากภยันตรายทั้งปวง
ฉันจึงสวดภาวนา อย่างที่เคยทำมาตลอด และจะทำตลอดไป จนกว่ากาลเวลาจะพรากชีวิตของฉันไป"

จากนั้นความมืดมิดก็เริ่มกลืนกินคริสตัล
"เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!" อันเนสลุกขึ้นด้วยความตกใจในขณะที่กำลังทำพิธีสวดภาวนา
"ท่านอันเนส!" นักบวชคนหนึ่งกันอันเนสเอาไว้
"อย่านะคะ ได้โปรด!" นักบวชอีกคนมาห้ามอันเนสไว้เช่นกัน
"ปกป้องท่านมิโกะ เร็วเข้า!" นักบวชทุกคนต่างมารุมปกป้องอันเนสเอาไว้ "ให้ร่างกายพวกเราเป็นโล่ของท่านด้วย!"
"ความมืดมิดมันล้นทะลักออกมาแล้ว!"

----------------------------------------------------

ตัดมาที่เมืองท่าริมทะเล ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนพูดในขณะที่มองไปยังทะเล
"ลมทะเลนี่ดีจริงๆน้า
การทำนายว่ามันจะสิ้นสุดลงนี่เป็นคำโป้ปดอันไร้รสนิยมสิ้นดี" เขาพูดแล้วเดินเข้าไปในเมือง
"ฉันชื่อริงอาเบล พวกเขาเรียกฉันอย่างนั้นน่ะนะ
ฉันไม่มีความทรงจำอะไรอยู่เลย
โหดร้ายใช่มั้ยล่ะ?
แต่ก็ยังมีเรื่องตลกๆที่ต้อนรับเราอยู่ ในเวลาที่เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอดีตของตัวเองเลยสักนิด
ยกเว้นแต่ไอหนังสือเล่มนี้น่ะนะ
แต่ทว่า หน้าหนังสือในนี้มันไม่มีเขียนเกี่ยวกับอดีตเลย มีเพียงแต่อนาคตเท่านั้น
และที่สำคัญ... ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เรายังไม่เคยได้พบ และฉันก็ตกหลุมรักเธอเสียด้วย
แม่นางฟ้าแห่งโชคชะตาของฉัน
เธอคนนั้น...
จะอยู่ใกล้ๆฉันรึเปล่า!?"

----------------------------------------------------

ตัดมาที่อาณาจักรแห่งหนึ่งภายใต้พายุหิมะ
"ท่านอาจารย์คามิอิซึมิ
ได้โปรด เป็นเกียรติแก่หนูด้วย
กับบททดสอบทักษะครั้งสุดท้ายของหนู!" หญิงสาวคนหนึ่งพูดกับชายหนุ่มอีกคนในขณะที่กำลังถือดาบอยู่
"ฉันชื่ออีเดีย ลี บุตรีแห่งอัศวินวิหาร ฉันภูมิใจกับความเป็นจริงนี้มาก กับสายเลือดของฉัน
แต่ทว่า พ่อของฉัน..."

"เจ้ายังต้องเผชิญหนทางอีกยาวไกลเลยนะ จงมุ่งไปยังคาลดิสล่าเสีย
มีคนพบเห็นมิโกะแห่งวายุอยู่ที่นั่น เพื่อท่านพ่อของเจ้า
และเพื่อประเทศของเจ้า
เจ้าต้องจับกุมเธอด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีให้ได้นะ
อีเดีย จงนำสิ่งนี้ไว้ข้างกายเจ้า" ปรมาจารย์ดาบคามิอิสึมิมอบดาบให้กับอีเดีย
"นี่มันดาบที่ดีที่สุดของท่านอาจารย์นี่คะ อิเสะโนะคามิ" อีเดียรับเอาดาบนั้นไว้
"ขอภาวนาให้มันคุ้มครองเจ้า"

จากนั้นอีเดียก็ขึ้นเรือเหาะไป
"พ่อคะ หนูสัญญาว่าหนูจะกลับมาในฐานะนักรบที่พ่อยอมรับให้ได้เลย!"

----------------------------------------------------

ตัดมาที่เนินเขาทุ่งหญ้าแห่งหนึ่งในยามอัสดง
เด็กหนุ่มสองคนกำลังต้อนแกะอยู่ในทุ่งหญ้าแห่งนั้น

"ผมชื่อ ทิซ ออเรียร์"
"ระวังล้มด้วยนะ!" เด็กหนุ่มคนที่ดูโตกว่าตะโกนบอกเด็กหนุ่มอีกคน
"และนั่นน้องชายผมเอง ทิล เราเป็นคนเลี้ยงแกะในหมู่บ้านนิทราแห่งโนเรนด์
นี่คือชีวิตที่เป็นมาเสมอ และจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
นั่นคือสิ่งที่ผมคิดนะ..."

แล้วหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านถูกกลืนหายเข้าไปในแผ่นดินไหวขนาดยักษ์
"ยื่นมืออีกข้างมาสิ!" ทิซบอกน้องชายที่ตกลงไปในแผ่นดินไหวนั้น
"ปล่อยนะ! ไม่งั้นเราทั้งคู่ต้องตกลงไปด้วยกันแน่ๆ!"
"พี่ไม่มีวันจะเสียนายไปเด็ดขาด! เร็วเข้า ยื่นมืออีกข้างมา"
และทิลก็ร่วงหล่นลงไปในแผ่นดินไหวขนาดยักษ์นั้น
ซึ่งเมื่อแสงสว่างดับลง ก็เผยให้เห็นช่องว่างขนาดมหึมา

บทนำ - บนเนินผาแห่งความสิ้นหวัง
(กำลังดำเนินการแปล)