ก่อนที่จะถึงชั้นเจ็ดของปราสาท เราพบภาพวาดอีกภาพหนึ่ง มันคือรูปของนักปราชญ์ยูลยาน่า แต่งองค์ทรงเครื่องด้วยอาภรณ์สีฉูดฉาดของหัวหน้าบาทหลวง สีหน้าของเขานั้นเห็นเป็นรอยยิ้มเบี้ยวๆผสมกับความเบื่อหน่าย ฉันประหลาดใจกับความสามารถในการวาดภาพของท่านลอร์ดเลสเตอร์จริงๆ แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือคำพูดของเขา
หัวหน้าบาทหลวง
จากชัยชนะของนักปราชญ์ผู้กำจัดเสี้ยนหนามของออร์โทด็อคซี่ไปได้ เขาได้กลายเป็นหัวหน้าบาทหลวงจากสามัญชนคนแรก เขาเสแสร้งทำเป็นว่าเขาอาจจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออีกน้อยนิดของเขาอยู่กับความรุ่งเรือง แต่หารู้ไม่ แผนการของเขากำลังดำเนินไป เมื่ออีเดียพูดแทรกขึ้นมา ลอร์ดเลสเตอร์จึงอธิบายให้ฟังว่า
สงครามระหว่างยูลยาน่าและลอร์ดเลสเตอร์นั้นเป็นเพียงอดีต นักปราชญ์นั้นคิดถึงแต่เพียงการที่จะสร้างระยะห่างให้แก่มิโกะทั้งสี่และผู้ศรัทธากับการคอปรัปชั่นอันเน่าเฟะภายในออร์โทด็อคซี่ หลังจากการทำงานให้นิกายนี้มาถึง8ทศวรรษ เขาก็ได้รู้ดีถึงสถานะของนิกายนี้ และความพร้อมของมันที่จะจัดการกับประชาชนที่ไร้ทางสู้
ที่ใดมีอำนาจ ย่อมมีปลิงคอยสูบเลือดสูบเนื้อ และงูพิษเจ้าเล่ห์ และออร์โทด็อคซีจึงกลายเป็นบึงอสรพิษไป สิ่งที่เริ่มจากการเป็นตัวแทนเพื่อปกป้องคริสตัล และดูแลกฏเกณฑ์ของโลก กลับกลายเป็นองค์กรที่ทำเพียงเพื่อทำให้ตนเองมีตัวตนอันน่ารังเกียจต่อไปได้ เหลือเพียงแต่ความเน่าเฟะ ความเชื่อที่พังทลายนี้สุดท้ายแล้วก็จะลามไปถึงเหล่ามิโกะและผู้คนบนโลกนี้ เขามั่นใจอย่างนั้น เขาจึงพยายามคิดที่จะหยุดการคอร์รัปชั่นภายในนิกายนี้ นั่นก็คืออำนาจที่รวบรวมอยู่ภายในมือของออร์โทด็อคซีนั่นเอง แต่การจะทำอย่างนั้นได้เขาต้องใช้เวลา บางสิ่งที่เขาขาดไป หลังจากสงครามอันยาวนานกับลอร์ดเลสเตอร์
ด้วยตำแหน่งของหัวหน้าบาทหลวงนั้นมาพร้อมกับสิทธิพิเศษ คือการเข้าไปยังห้องเก็บสมบัติของมหาวิหาร และงานเขียนที่ถูกผนึกอยู่ภายในนั้น เขาได้พบกับเอกสารชุดหนึ่ง "พิธีกรรมสู่ความอมตะ" และน้ำอมฤตแห่งความเป็นนิรันดร์ที่ถูกซ่อนไว้ด้วยกัน
ถึงจะยังไม่สมบูรณ์ดี นักปราชญ์ก็ผนวกเอาข้อความในหนังสือนั้นกับความรู้ที่เขาได้รับมาจากการต่อสู้ทั่วโลก ขนาดลอร์ดเลสเตอร์ยังต้องตกใจที่ยูลยาน่าทำพิธีกรรมนี้สำเร็จในเวลาอันรวดเร็ว และตกใจในความพร้อมที่เขาจะจัดพิธีกรรมนี้กับตัวเอง
ยูลยาน่าอายุ 103 ปี และเป็นหัวหน้าบาทหลวงของออร์โทด็อคซี เขาคงต้องทรยศความคาดหวังของทุกๆคนแน่ๆโดยการเป็นทั้งหัวหน้าบาทหลวงและเป็นผู้อมตะ
ในตอนนี้ เขาเป็นอิสระจากช่วงวัยแล้ว นักปราชญ์ยื้อเวลาของเขาจนกระทั่งได้โอกาสที่จะแยกเหล่ามิโกะและผู้ศรัทธาออกไปจากวงจรอุบาทว์นี้ ใน1700ปีถัดมา ที่ราบสูงอีเทอร์เนียได้กลายเป็นพื้นที่ที่ถูกภูเขาสูงห้อมล้อม ทำให้ตัดขาดอีเทอร์เนียจากโลกภายนอก นี่แหละคือโอกาสที่นักปราชญ์รอมานานแสนนาน
เทคโนโลยีเรือบินยังไม่มีกำเนิดขึ้นมา แค่เพียงการกำเนิดของภูเขาก็สามารถแยกอีเทอร์เนียออกไปได้อย่างสมบูรณ์แบบ คริสตัลแห่งพสุธายังคงอยู่ในกำมือของออร์โทด็อคซี แต่การคุ้มครองคริสตัลแห่งอัคคี วารี และวายุก็ถูกคืนให้แก่วิหารต่างๆตามลำดับ
หมายเหตุ : The Vampire Gallery นี่เป็น Notes ในตอนที่ทุกๆคนเข้าไปในปราสาทแวมไพร์ ทางฝั่งตะวันตกของทวีป Eternia โดยบทนี้จะกล่าวถึงอดีตของโลก Luxendarc ตั้งแต่เมื่อ 2400 ปีก่อน
ถ้าจบเควสนี้จะได้อาชีพแวมไพร์มาใช้ครับ
No comments:
Post a Comment