เราอยู่ที่ชั้นบนสุดของปราสาทแวมไพร์ และได้รับชัยชนะจากการต่อสู้กับลอร์ดเลสเตอร์ เราจึงได้รับสิทธิ์ในการชมภาพวาดสุดท้าย ที่ถูกแขวนอยู่ด้านหลังบัลลังก์ของท่านลอร์ด มันเป็นภาพของนางฟ้าตนหนึ่ง
นางฟ้า
"นางฟ้าได้โบยบินลงมาจากสรวงสวรรค์ ในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของฉันและนักปราชญ์ยูลยาน่า" เขาเรียกผู้หญิงคนนั้นว่านางฟ้า
ในวันสุดท้ายของการต่อสู้นับร้อยวัน ชายทั้งสองต่างเต็มไปด้วยบาดแผล พวกเขาพร้อมแล้วที่จะสิ้นสุดสงครามนี้ ในขณะที่พวกเขากำลังร่ายเวทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา เมฆบนท้องฟ้าก็แยกออกจากกัน และนางฟ้าก็โบยบินลงมา เหนือที่ราบสูงโนเรนด์
นางฟ้า? มีอยู่จริงๆด้วยเหรอ?
ชายทั้งสองต่างหลงใหลในเสน่ห์ของนางฟ้าจนถึงจุดที่ลืมการต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิง พวกเขารีบวิ่งไปหาเธอ และดูแลร่างกายอันสะบักสะบอมของเธอ เธอคนนั้นตาบอดและมีสภาพเละเทะไปหมด ร่างกายเธอครึ่งหนึ่งหายไป พวกเขารู้ทันทีว่าเธอไม่ได้มาจากโลกนี้แน่ๆ
ฉันสงสัยว่าลอร์ดเลสเตอร์คงกำลังบอกพวกเราว่าเธอคือมนุษย์นะ
เธอสั่นกลัวและพยายามจะหายใจ เธอใช้เวลาที่เหลือของชีวิตเธอเพื่อพยายามจะพูดออกมา "กับดักอันเลวทราม" "ฉันนี่ช่างโง่เขลาเหลือเกิน" "อัศวินแห่งแสงสว่าง" "หากนี่มันยังไม่สายเกินไปนะ" ในขณะที่เธออยู่ระหว่างความมีสติและไม่มีสติ เธอพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ และความอันตรายที่กำลังจะมาเยือนโลกใบนี้
เธออธิบายถึงภยันตรายที่เกิดขึ้นกับ Luxendarc และประวัติศาสตร์ของโลกนี้ เมื่อลอร์ดเลสเตอร์ยืนยันว่าเหตุการณ์ต่างๆที่เธอเล่ามานั้นเคยเกิดขึ้นมาในอดีตแล้ว นางฟ้าตนนั้นก็ตกใจ
ทั้งการปะทะกันระหว่างความเชื่อโบราณและความเชื่อใหม่ โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นกับตระกูลเดอรอสโซ่ และความเป็นอมตะของเลสเตอร์ เธอยังพูดถึงอนาคตของ Luxendarc อนาคตของเลสเตอร์ ที่กำลังเกิดขึ้น และอนาคตของเรา ที่อยู่อีกไกลแสนไกล
เธอเตือนว่าจะมีปีศาจร้ายที่ปรากฏออกมาเพื่อหลอกลวงเหล่ามิโกะ ทำตัวเป็นพวกพ้อง และกระตุ้นให้เหล่ามิโกะ "ปลุกพลัง" ให้แก่คริสตัล และทำให้เหล่าคริสตัลระเบิดพลังจนควบคุมไม่อยู่ และทำลายอาคมป้องกันที่ทำให้โลกนี้ไม่แตกสลาย ก่อนที่เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้น เธอกล่าวคำทำนายถึงลางบอกเหตุ "หลุมภัยพิบัติที่ทำให้เปลือกโลกแยกจากกัน"
พวกเราอึ้งไปเลย
หลุมภัยพิบัตินั้นเป็นลางบอกเหตุสุดท้ายที่นางฟ้ากล่าวไว้
"แสงสว่างของโลก จะทำให้ดินแดนทางเหนือยกตัวสูงขึ้น และโรคระบาดอันร้ายแรงจะปกคลุมทั่วผืนแผ่นดิน และรอยแตกที่แยกโลกนี้ออก" เธอพูดถึงการลอยสูงขึ้นของภูเขาในที่ราบสูงอีเทอร์เนีย และโรคระบาดขนาดใหญ่
ลอร์ดเลสเตอร์กล่าวว่า คำพูดของนางฟ้านั้นเป็นเหมือนการเปิดเผยของพระเจ้า เขาเลิกสนใจโศกนาฏกรรมที่เคยเกิดขึ้นกับเขา หรือแม้แต่การถูกกดขี่ของความเชื่อโบราณโดยผลิตผลจากความละโมบของมนุษยชาติ
ในตอนนี้ ภยันตรายที่จะเกิดขึ้นกับโลกทั้งใบ พลังที่อยู่รอบๆคริสตัลกลับกลายเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าเดิม
ประสบการณ์ของนางฟ้าที่สิ้นชีวิตไป แสดงให้เห็นถึงปีศาจร้ายที่สามารถควบคุมคริสตัลและความปราถนาของผู้คนได้ หรือแผนการอันชั่วร้ายที่จะทำลายโลกนี้จากพื้นฐานของมัน แต่สุดท้าย นางฟ้าก็ได้จากโลกนี้ไปก่อนที่ทั้งสองจะได้รู้ตัวตนของเจ้าปีศาจร้าย
หลังจากนั้น ลอร์ดเลสเตอร์ก็ได้พยายามค้นคว้าหาข้อมูลจากความเชื่อโบราณ ส่วนยูลยาน่าก็พยายามหาข้อมูลภายในออร์โทด็อคซี่ แต่ความพยายามนั้นไร้ผล
ท้ายที่สุดแล้ว นางฟ้าตนนั้นเป็นใครกันแน่นะ? เธอมาจากที่ใด และเธอมาปรากฏตัวในสนามรบนั้นได้อย่างไร? คำถามเหล่านี้เป็นสิ่งที่ลอร์ดเลสเตอร์ไม่สามารถให้คำตอบได้ คำตอบเดียวที่ออกมาจากปากของเขาคือ
"ท่านมิโกะแห่งวายุ นางฟ้าตนนั้นมีใบหน้าเฉกเช่นท่านนี่แล"
คำสั่งเสียของนางฟ้าประจักษ์ถึงความรู้อันลึกซึ้งเกี่ยวกับริสตัล พวกเขาได้แต่สันนิษฐานเอาว่าเธอคนนั้นอาจจะเป็นมิโกะ หรืออย่างน้อยก็เป็นสมาชิกระดับสูงของออร์โทด็อคซี่ บางสิ่งที่เธอเปิดเผยออกมานั้น แม้แต่ในสิ่งนักปราชญ์ยูลยาน่า หรือลอร์ดเลสเตอร์เชี่ยวชาญ ยังกลับไม่เข้าใจนัก
เมื่อพลังของคำอธิษฐานที่อยู่ภายในคริสตัลค่อยๆลดน้อยลง มันจะกลายเป็นสิ่งที่อ่อนไหวต่อการปนเปื้อนของความมืดมิด หรือปีศาจร้าย
ในสภาวะอ่อนพลังของคริสตัล มันจะไม่สามารถควบคุมความพิโรธของธรรมชาติไว้ได้อีกต่อไป และสามารถฟื้นฟูพลังได้โดยการอธิษฐานของเหล่ามิโกะและประชาชน เรื่องเหล่านี้เป็นสิ่งที่นักบวชทุกคนทราบดี
แต่สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นยังเป็นปริศนา เธอกล่าวว่าคริสตัลที่ทำงานตามปกติ แต่ได้รับคำอธิษฐานอย่างท่วมท้นจะคุ้มคลั่ง และเมื่ออธิษฐานต่อไป คริสตัลก็จะถูกทำลาย
และเมื่อคริสตัลถูกทำลายลงไป มันก็จะสืบทอดเจตนารมณ์ไปสู่คริสตัลรุ่นถัดไป คริสตัลผลึกถัดไปจะเติบโตขึ้นในอีกหนึ่งพันปีข้างหน้า และมอบพรให้แด่โลกอย่างที่คริสตัลรุ่นก่อนเคยทำ
หลังจากที่ลอร์ดเลสเตอร์พูดจบ เขาก็เห็นสร้อยที่อันเนสสวมใส่อยู่ แล้วดึงมันเข้ามาดู
เขาบอกว่า ในช่วงเวลาสุดท้ายของนางฟ้าตนนั้น เธอเรียกเขาและนักปราชญ์เพื่อพูดคำสั่งเสียแยกกันทีละคน
ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรกับเขาก็ตาม ลอร์ดเลสเตอร์ตอนนี้ก็ได้แต่พยักหน้าให้ ก่อนที่เขาจะกลับไปนั่งบนบัลลังก์และเงียบไป
หมายเหตุ : The Vampire Gallery นี่เป็น Notes ในตอนที่ทุกๆคนเข้าไปในปราสาทแวมไพร์ ทางฝั่งตะวันตกของทวีป Eternia โดยบทนี้จะกล่าวถึงอดีตของโลก Luxendarc ตั้งแต่เมื่อ 2400 ปีก่อน
ถ้าจบเควสนี้จะได้อาชีพแวมไพร์มาใช้ครับ
No comments:
Post a Comment